BİLİYORMUYDUN ?

                                                   -Babama ve aileme aslında

                                                   -Kitaba

              

  Sevgili babacım 

  Beni yurda göndermeden önce yurtta yaşayacaklarımı

                                                                biliyor muydun?

   Yalnızlığı, desteksiz kalışımı 

   Kitap okumak için,ışıktan uzak kalışı

      İnsanların kültüre bakışının aslında hiç de 

                                  benim bildiğim gibi olmadığını 

        Merdivenlere oturup,bir başıma ağlayışımı 

                              bunları biliyor muydun?

Biz hiç yatağımızda yemek yemezdik.

Ama ben daha ilk geldiğim gün,yatağıma

                        gazete açıp, peynir zeytin yemeyi 

                         öğrenecektim başkalarıyla

dostça yaşamı anlatıcak,güya onları dinliycek,

                 sonra da susmayı öğrenecektim 

  Sen güvenmemeyi öğrendiğimi biliyor muydun?

  Belkide ilk kez dinliyorsun bunları benden

                             ama burası yaşammış.

 Acı çekmeden yürünmeyeceğini biliyordun 

Ben okuldaki ilk yardım bilgilerini,burada bayılanlara 

                                               kullanıcak

                             ve hiç bayılanlardan olmayacaktım

 Sen bunu da biliyordun 

Seninle ve annemle kalsaydım 

Diyazem nedir, ömür boyu bilmeyecektim belki,

                         çünkü ihtiyacım olmayacaktı 

  Ama şimdi ögrendim 

  4 yıl boyunca yalnızca bir kez hastayım diye ağladım 

  Ama hiç Diyazemlik olmadım 

Duracağım yeri bildim ,bunu yanınızda öğrenmiştim

Kendi doktorum oldum çok zaman 

                   ama yalnızlığımdan başka hiç birşeye ağlamadım  

 Evet yemek yapmayı hala öğrenemedim  

Belki hala yemek konusunda beceriksiz 

        domatesin nasıl kesileceğini öğrettigin biriyim 

        ama yaşamı anladım 

  ve sen bunu öğrenecegim yerin burası olduğunu 

                                biliyordun

Herkesi kara kaşlı, kara gözlü sanırım 

Sakız sesine uyanacağımı

 Çitlek sesinin beni rahatsız edeceğini 

             yaşamasam anlayamazdım

Gelirken odamda Klasik Müzik dinlerim sanmıştım 

                                       YANILMIŞIM

Yaşadıkça Türkülerimi neden sevdiğimi anladım 

Hangi sesin beni anlattığını

Metrisi okurken neden duygulandığımı

Önce vazgeçtim,insanlara kazandı ben kaybettim 

Sonra doğruldum,yeniden ayağa kalktım

Şimdi ben Metris'i okuyorum onlar dinliyor

Ama ben de çitlek çitliyor ve sakız çigniyorum

Yani uymayı ve uydurmayı ögrendim 

Anladım ki uzlaşmakta lazımmış hayatla

  Banyoda sıra beklemeyi bilmezdim 

  Sıcak suyun vücudumu yakışını 

  Ben duşsuz banyoya banyo demezdim  

  Burada kova legen taşımayı ögrendim 

  Yaşamayan anlamaz, bir perdenin  ardındaki 

                  iki çeşmenin adının nasıl banyo olduğunu

 Bu arada çamaşır yıkamayı da ögrendim 

 Ak-pak olmasalar da her zaman 

 Temiz olmayı titiz yaşamayı 

 Sen bunları ögrendigimi biliyormuydun

       yoksa her zaman senin kocaman kızın mı molmuştum?

Peki aç kaldığım zamanları biliyor muydun?

Bir kuru ekmeğe muhtaç kalışımı 

Temkinli olmayı ögrenecektim bundan da 

Kalabalık yerlerde insanın canı hep gecenin 

                        ikisinde açıkır 

                  Kantin birde kapanır

Dolabım tam takır,sen de olmayan başkasında olur mu?

                    Sonuç aç kalırdım 

 Yada kantin açıktır 

  ama cebindeki ekmek parasına çıkışmaz

  Yani komediler 

  Hem aglatan hem güldüren cinsinden 

 Yani hayat zormuş

                 Marx amcamın ellerinden öperim 

                 Yurtta yaşayıp,sosyalizmi kollektif yaşamı 

                bilmeyenler varmış

       Bu arada gözlerimle gülmeyi 

       Aptala aptal demeyi ögrendim 

      Burası 8 kişilik bir yurt odası,genele vuracaksan 

                                    1400 kişi 

Akıllı olmazsan ekmegini kaparlar yok 

Ama anlamayı bilmezsen, anlaşılmazsın var 

Bu arada bana bir masa başında 

            Tiyatro için erken deyişini hatırlar mısın?

  Tiyatro onu unutmuşken karşıma çıkacaktı burada 

                       bunu biliyormuydun?

 Sahne performansını kendi tırnagımla 

                                      kuracaktım

            ve her emegim doluya çıkacaktı 

  Hayatımın mesleğini burada seçtigimi biliyormuydun 

                       TİYATRO...

  Hep küçümsenenin aksine 

  İnsanı,insana ,insanca anlatma sanatı 

  Ses,ışık ve müzik...

Ben 10 Kasım''da Atatürk'ü oynarken 

                         ağlayanları biliyormuydun 

  O rol için verdiğim emegi 

 Atatürk''ü oynayan ilk bayan olduğumu 

                  izlemeni mutlak isterdim 

 Bu grup bana dakik olmayı ögreticekti

                  ve sevgin için emek vermeyi 

   Emek verdikçe daha çok baglanıyorsun

                    ve sahneye düşen ışık 

          yaşamdaki adını belirliyordu 

 Ben yaşamı orada hissettim 

Tüm ışıkları yaktıran alkış oluyordu, emegine

                                  karşılık 

                mutluluk bunun adıydı 

                          ve ben 

              bir ömrü boşa yaşamıştım galiba 

En güzeli de, beni durdurup harika  oynadın 

         egitim aldın mı diyenlerdi,hayır almamıştım

Ama belki o imzayı o gün  atmış olsaydın 

                          alabilirdim.

Ama kızmadım

Hayaller unutulmuyor, bir gün mutlaka gerçekleşiyormuş

Bir gün Yıldız KENTER'le aynı sahnede 

                     oynarmıyım dersin?

Ben umutluyum

Birgün diyorum

Birgün senin şiirlerini okurken,kendi şiir albümümde

Yıldız KENTER'le sanat yapmış olacağımı  biliyorum

Mühim degil son nefesimde ölüyü de 

                     oynarım sahnede 

Ama tiyatro olur yaptığımın adı

                 ve ışıklar yandığında 

  ben son nefesimi vermiş olurum 

                 sonu olmayan alkış sesiyle....

                                               Burçin ÖZÇELİK

                                               19.06.2003/23:21

                                       Cumhuriyet ÜNİVERSİTESİ

                                      Kredi Yurtlar Kampüs Kız Yurdu/SİVAS