EMİN OLMAK NEYMİŞ Kİ?

Yaşama sevgi ile sarılın ve kucaklayın. Doyasıya yaşayın uzaktan bakın kendi hikâyenizi ve ruhunuzu çok sevin.

Yolunuzu temizleyin ve kimseyi kölesi olacak kadar sevmeyin.Hakettigi değerden fazlasını verdiğiniz kışı sizi üzer bunu unutmayın. Kendine değer vermezsen yaşamına sana değer vermeyen insanları çekersin. Sıkıntısı olan insanlar bulup onları dönüştürmeyi  denemeyin bile bırakın olduğu gibi kalsın,  onun o sınavdan öğreneceği vardır. Zaten anlamazda kı haddinizde değil borcunu ödersin yine borç yapar.  Oku dersin oku, ruhun aydınlansın  bunu gerçekten istemiyordur senin hatırın için yapıyordur   gelir sana ummadığın yerden öyle bir yara açar ki sen yeniden şekil almak zorunda kalırsın.

Yaşamda tekamül yolculuğunu düzenleyip değiştirebileceğin tek bir kişi var oda sensin. Kendi doğurduğun evladın bile senin aidin değil senin sahip çıkmaktan mesul olduğun bir ruh. Sen onun sahibi değilsin.

Hayatta yalnızca ruhunu bükmekle ve dönüştürmekle ilgilen, annene kilo verdiremez babana öfkesini azaltmasını söyleyemezsin  neden yaşam yoluma çıktılar diyebilirsin sahi neden çıktılar?

Okuma yapalım sana öfke kontrolünü öğretmek için çıkmış olabilir fark et ve ateşe fazla sokulma diye olabilir .Diğeri de sana çekirdekten sağlıklı beslenmeyi öğretir, öfkeli kırgın anlarında mutfağa sarılmamayı öğretir. Mutlu anlarınıza yatırım yapın. Yemek yapacaksam mutlu iken yapıyorum. Öfkeli ve kırgın isem doğaya çıkıyorum ağaçlara bakıyorum belki yüzyıldır buradalar diyorum. Yanında kı ağaca küstün diye git diyor mu acaba diyorum bir tek kendime darılıyorum. Barışmamız kısa zaman alıyor zaten. Bolca yazı yazıyorum nedir ki hayat bir gün hepimiz solucanların yemi olacak isek nedir bu kadar öfken kin.

Uzun uzun ağaçlara bakıyorum yeni hayaller ve kurgular yapıyorum 10 yıl önce kurguladığım hayallere çok teşekkür ediyorum. Üniversiteyi kazanıp Sivas’a gittiğim zamanın üzerinde 20 yıl geçmiş zaman su gibi ,bir bakarsın 20 yıl daha geçer ve ömür nihayet bulur  masal biter. Benim masalım her zaman toz pembe değildi. Hep ileri baktım ileri ileri ,doğru muydu? Değildi  şimdi hep ve hadi kelimelerimi bıraktım ve şimdi dedim şuan dedim.Önceden de duyuyordum.Yapabilmem vakıt aldı

Bir dostumun sözüyle hiç fark etmeden giden çok insan var aldırma sen ruhuna derJ)

Olana ve oldurabildiğime çok şükür dedim.

20 yıl önce kitap ve edebiyat beni çok mutlu ederdi hala öyle. Bunu tuttum.20 yıl önce dert gördüm mü derman olmak isterdim, şimdi uzmanına yönlendiriyorum benim haddim bile değil. Çözümünü kendisi araştırarak bulsun.

Danışan olarak gelirse o ayrı tabii ,onun dışında yardımcı olmuyorum.

Teşekkürler ruhum

İyi de ve üretimde kalmaya niyet etmemiş olsaydım bugun kı ben olamazdım.

Ruhunuzda seyahatiniz bol olsun.

                      Emine Burçin ÖZÇELİK TORUN

                     30/12/2018